I found I could say things with color and shapes that I couldn't say any other way - things I had no words for.

-georgia o keeffe-

Als kind wist ik het al; Ik wilde tekenares worden. Niemand keek dan ook raar op toen ik op mijn18e naar de kunstacademie ging.

Met mijn start op de academie startte ook mijn vrijwilligerswerk  in het sociaal cultureel werk waar ik kinderactiviteiten organiseerde.
Kinderen en mijn eigen kindertijd werden mijn belangrijkste inspiratiebron en ik studeerde af bij illustratie met 4 kinderboeken.

Na mijn afstuderen belande ik in de buitenschoolse opvang, waar ik met mijn creatieve achtergrond meer dan welkom was. Niet lang werd mijn interesse in het onderwijs gewekt en ik stroomde in op de PABO.
Zo belande ik in 2002 in het basisonderwijs waar ik na veel invalwerk uiteindelijk een plekje vond op een school die creativiteit hoog in het vaandel had staan.

Tijdens mijn werk zag ik wat tekenen met kinderen kon doen. Hoe ze rustig werden als ze heel druk of boos waren. Of hoe ze juist los kwamen en hun verhaal vertelden. Ik zag onzekere kinderen opbloeien tijdens een tekenles.
Helaas zag ik ook de andere kant. Hoe enorm gefrustreerd ze op een bepaalde leeftijd leken te raken tijdens het tekenen. Hoe ze hun eigen 'handschrift' kwijt raakten en hoe ze hun interesse er in verloren. En vanwaar toch altijd weer die vraag: "Juf, mag je tekenen als je klaar bent?"

Dit heeft er toe geleid dat ik me meer ben gaan verdiepen in het fenomeen tekenen en creativiteit. Zowel in het stuk educatie als in in het stuk hoe creativiteit kan bijdragen aan de sociaal emotionele ontwikkeling en het welbevinden van kinderen.